مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با تبیین مهمترین اقدام‌های این شرکت در سال ۱۴۰۳ از تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام، کاهش قاچاق سوخت، افزایش تولید فرآورده‌های نفتی و ... به‌عنوان برنامه‌های سال ۱۴۰۴ نام برد و گفت: خط قرمز صنعت پالایش در دولت چهاردهم کاهش عدد اکتان بنزین است.
جمعه ۲۲ فروردين ۱۴۰۴ ساعت ۱۸:۲۷
کد مطلب : 5965
او در گفت‌وگو حدود دو ساعته با شانا با یادآوری تلاش کارکنان این شرکت برای تأمین سوخت در روزهای سخت و سرد سال ۱۴۰۳ اظهار می‌کند: «نگاه عامیانه جامعه بر این است که سوخت مایع به‌نحو مطلوب تحویل نشده و ذخایر نیروگاهی خالی بوده است؛ باید تأکید کنم که حجم ذخیره مفید قابل بهره‌برداری مخازن نیروگاه‌ها حدود ۳.۳ میلیارد لیتر است و سال ۱۴۰۳ به‌صورت تقریبی چهار بار مخازن نیروگاه‌ها پر و دوباره تخلیه شدند و این‌گونه نبود که سوخت مایع به نیروگاه‌ها تحویل نشده باشد، ازاین‌رو عامل اصلی ذخایر خالی نیروگاهی، مصرف بیش از اندازه نفت‌گاز بوده است.»
معاون وزیر نفت از قاچاق سوخت به‌عنوان یک چالش جدی که سال‌هاست گریبان‌گیر کشور را گرفته یاد می‌کند: «ریشه اصلی قاچاق سوخت تفاوت قیمت است، به‌طور مثال، نفت‌گازی که در کشور با قیمت ۳۰۰ تومان به ناوگان و مصرف‌کنندگان عرضه می‌شود، در آن سوی مرزها به قیمت ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار تومان معامله می‌شود، از این رو هیچ کسب‌وکاری در کشور اقتصادی‌تر از قاچاق سوخت نیست. ما به‌طور فعالانه در تلاشیم قاچاق را اگرچه نمی‌توان صفر کرد، به حداقل برسانیم.»
عظیمی‌فر با اعلام اینکه نزدیک ۵۳ درصد ناوگان خودرویی کشور و بالای ۹۰ درصد موتورسیکلت‌ها فرسوده هستند و این ناوگان فرسوده تا سه برابر ناوگان جدید سوخت مصرف می‌کنند، می‌گوید: «ناترازی در مصرف بنزین و نفت‌گاز یکی از چالش‌های اصلی است. قانون برنامه هفتم پیشرفت، مصرف روزانه ۱۲۹ میلیون لیتر برای بنزین و ۱۳۰ میلیون لیتر برای نفت‌گاز را هدف‌گذاری کرده است. برای مدیریت این ناترازی، باید سه رویکرد را به‌طور همزمان به پیش ببریم.»
گفت‌وگوی شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی (شانا) با محمدصادق عظیمی‌فر، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با پرسش‌هایی از عبور از روزهای سرد و سخت پارسال آغاز می‌شود، با ناترازی انرژی و مصرف سوخت ادامه می‌یابد و با قاچاق سوخت و راهبرد این شرکت در سال ۱۴۰۴ به پایان می‌رسد.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در عبور از روزهای سرد و سخت ۱۴۰۳ با چه چالش‌هایی مواجه بود؟
زمستان گذشته به دلایل مختلفی ازجمله کاهش ذخایر و شرایط جوی از سخت‌ترین دوره‌ها بود. از همان روزهای ابتدایی استقرار دولت چهاردهم، پیش‌بینی کردیم که با توجه به سطح ذخایر و ظرفیت انتقال سوخت به نیروگاه‌ها در آذر با مشکلات جدی مواجه خواهیم شد، چراکه سطح ذخایر نیروگاهی در ابتدای دولت ۴۳ درصد کمتر از مدت مشابه در سال ۱۴۰۲ بود و موضوع تأمین ذخایر نیروگاهی موضوعی است که از ابتدای سال در دستور کار وزارت نفت قرار می‌گیرد و پیش از ورود به فصل سرد سال باید سطح ذخایر نیروگاهی به حد مطلوبی برسد که تا ابتدای استقرار دولت چهاردهم تحقق نیافت و سطح ذخایر نیروگاهی ۸۰۰ میلیون لیتر کمتر از مدت مشابه پارسال بود.
در این شرایط چه اقدام‌هایی را در دستور کار قرار دادید؟
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران به‌عنوان متولی تأمین، تولید، انتقال و توزیع سوخت به نیروگاه‌ها به‌منظور عبور از زمستان سخت بر چند عامل ازجمله افزایش تولید و سطح ذخایر فرآورده‌های پالایشگاه‌ها متمرکز شد، چراکه اگر افزایش تولید در دستور کار قرار نمی‌گرفت در زمینه تحویل سوخت نیروگاهی با چالش‌های شدیدی روبه‌رو می‌شدیم. در نتیجه، توانستیم تولید نفت‌گاز را از ۱۱۱ میلیون لیتر میانگین پنج ماهه ابتدای سال ۱۴۰۳ به‌طور میانگین و پایدار به بالای ۱۲۰ میلیون لیتر در روز افزایش دهیم، اما افزایش تولید تنها بخشی از ماجرا بود و چالش دیگر، انتقال این تولیدات به نیروگاه‌ها، به‌ویژه نیروگاه‌های نیمه شمالی کشور بود، ازاین‌رو با استفاده از زیرساخت‌های موجود مانند خطوط لوله، ناوگان حمل فرآورده‌های نفتی و مخزن‌دارهای ریلی توانستیم این نیازها را پاسخ دهیم.
برای رفع این چالش و انتقال پایدار فرآورده‌ها چه کردید؟
یکی از اقدام‌های کلیدی انجام‌شده در سال ۱۴۰۳ راه‌اندازی خط لوله انتقال فرآورده از بندرعباس به رفسنجان با طول حدود ۴۶۰ کیلومتر در آبان بود، از زمان راه‌اندازی این خط لوله تاکنون روزانه حدود ۱۵ میلیون لیتر فرآورده را به شمال کشور منتقل می‌کنیم، همچنین در حوزه ناوگان حمل جاده‌ای و ریلی، به‌صورت ضربتی حدود ۳ تا ۴ هزار ناوگان جدید اضافه کردیم و توانستیم ظرفیت انتقال سوخت را به‌صورت قابل‌توجهی افزایش دهیم.
چه مقدار سوخت مایع در سال ۱۴۰۳ به نیروگاه‌ها تحویل شده است؟
به گواه ارقام وزارت نیرو با استفاده از اقدام‌های انجام‌شده موفق شدیم تا ۴۰ درصد بیشتر (معادل ۶ میلیارد لیتر) از سال ۱۴۰۲، سوخت مایع به نیروگاه‌ها تحویل دهیم به‌گونه‌ای که در سال ۱۴۰۳ بیش از ۲۲ میلیارد لیتر سوخت مایع به نیروگاه‌ها تحویل داده‌ایم که رکوردی تاریخی برای شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی به‌شمار می‌رود. نگاه عامیانه جامعه بر این است که سوخت مایع به‌نحو مطلوب تحویل نشده و ذخایر نیروگاهی خالی است؛ باید تأکید کنم که حجم ذخیره مفید نفت‌گار قابل بهره‌برداری مخازن نیروگاه‌ها حدود ۳.۳ میلیارد لیتر است و سال ۱۴۰۳ به‌صورت تقریبی چهار بار مخازن نیروگاه‌ها پر و دوباره تخلیه شدند و این‌گونه نبود که سوخت مایع به نیروگاه‌ها تحویل نشده باشد، ازاین‌رو عامل اصلی ذخایر خالی نیروگاهی، مصرف بیش از اندازه نفت‌گاز بوده است که سبب شده با توجه به افزایش تحویل سوخت نیروگاهی، سطح ذخایر در وضع مطلوبی قرار نگیرد. تنها مجموعه‌ای که به‌طور کامل و بیش از تعهدات و تکالیف شعام در موضوع سوخت نیروگاه‌ها عمل کرد شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی بود.
آقای مهندس از بحث تأمین سوخت بگذریم، یکی از وظایف شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران تحویل سوخت با کیفیت است، در سال ۱۴۰۳ چه اقدام‌هایی برای پروژه‌های افزایش کیفیت و بهبود فرآورده‌های نفتی انجام شد؟
خط قرمز صنعت پالایش در دولت چهاردهم کاهش عدد اکتان بنزین است، ازاین‌رو مجوزهای ارفاقی کاهش کیفیت اکتان بنزین را متوقف و به جای آن، بر افزایش تولید بنزین باکیفیت تمرکز کرده‌ایمما به‌دنبال افزایش همزمان کمیت و کیفیت فرآورده‌های نفتی هستیم. خط قرمز صنعت پالایش در دولت چهاردهم کاهش عدد اکتان بنزین است، ازاین‌رو مجوزهای ارفاقی کاهش کیفیت اکتان بنزین را متوقف و به جای آن، بر افزایش تولید بنزین باکیفیت تمرکز کرده‌ایم. سال ۱۴۰۳ توانستیم به‌طور پایدار میانگین تولید بنزین پالایشگاه‌ها را از ۹۷ میلیون لیتر در روز به ۱۰۵ میلیون لیتر افزایش دهیم که این افزایش حدود ۸ میلیون لیتری تولید بنزین از طریق استفاده از ظرفیت خالی واحدهای بنزین‌سازی حاصل شد، در عین حال با استفاده از اقدام‌های دیگر مانند افزایش ۱۰۰ هزار بشکه‌ای خوراک پالایشگاه‌ها در روز نیز توانستیم تولید فرآورده‌های اصلی را افزایش دهیم.
مقدار تولید بنزین یورو ۴ و یورو ۵ و نفت‌گاز یورو ۴ و یورو ۵ نیز در ۶ ماهه دوم ۱۴۰۳ نسبت به مدت مشابه سال‌های گذشته افزایشی بوده است، همچنین یکی از دستاوردهای مهم صنعت پالایش در سال ۱۴۰۳ بهره‌برداری از واحد هیدروکراکر پالایشگاه آبادان در آبان بود. این واحد پیش از این افتتاح شده بود اما راه‌اندازی نشده بود، ازاین‌رو با بهره‌برداری از این واحد توانستیم ۴ میلیون لیتر نفت‌گاز یورو ۵ از آن تولید کنیم.
افزون بر این باتوجه به اینکه یکی از اولویت‌های اصلی ما ارتقای کیفیت است، در پالایشگاه شیراز واحد ایزومریزاسیون را به بهره‌برداری رساندیم و با استفاده از آن توانستیم کیفیت تمام بنزین تولیدی این پالایشگاه را به یورو ۵ ارتقا دهیم. این اقدام‌ها نه‌تنها کیفیت، بلکه بهره‌وری را نیز افزایش داده است و بدون نیاز به سرمایه‌گذاری‌های کلان و تنها از طریق افزایش بهره‌وری طی مدت کوتاه ۶ ماهه توانستیم با استفاده از همگرایی و هم‌افزایی موجود بین بخش‌های مختلف صنعت، ظرفیت تولید را به‌اندازه یک پالایشگاه جدید مانند پالایشگاه شهید سلیمانی افزایش دهیم.
این افزایش تولید چه تأثیری بر اقتصاد کشور داشت؟
اگر این مقدار افزایش تولید انجام نمی‌شد، مجبور به واردات بنزین و نفت‌گاز بودیم که با قیمت کنونی واردات، هزینه‌ای حدود ۱.۷ میلیارد دلار در مدت ۶ ماه به کشور تحمیل می‌شد. این صرفه‌جویی مالی، نتیجة هم‌افزایی و همکاری بی‌سابقه‌ای است که بین شرکت ملی نفت، پالایشگاه‌ها و وزارت نفت ایجاد شد.
آقای مهندس، اولویت‌های شما در حوزه تولید چیست؟
در حوزه تولید، برنامه ما تمرکز بر پروژه‌های با پیشرفت بالا و منابع مالی کمتر است. برای مثال در سال‌های گذشته پنج طرح ۳۰۰ هزار بشکه‌ای تعریف شد که میانگین پیشرفت آنها فقط ۳ درصد است و این پروژه‌ها به بیش از ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارنددر حوزه تولید، برنامه ما تمرکز بر پروژه‌های با پیشرفت بالا و منابع مالی کمتر است. برای مثال در سال‌های گذشته پنج طرح ۳۰۰ هزار بشکه‌ای تعریف شد که میانگین پیشرفت آنها فقط ۳ درصد است و این پروژه‌ها به بیش از ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارند، بنابراین تصمیم داریم تنها روی یک طرح ۳۰۰ هزار بشکه‌ای و یک پتروپالایشگاه متمرکز شویم تا بتوانیم آنها را به سرانجام برسانیم.
مدیریت مصرف یکی از راه‌های مقابله با ناترازی است، چه اقدام‌هایی در این زمینه انجام شده است؟
تمرکز ما در شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران بر سیاست‌های غیرقیمتی بوده است. برای مثال، یکی از چالش‌ها، کاهش مصرف سی‌ان‌جی در کشور است. در دو، سه سال اخیر، مصرف سی‌ان‌جی از روزانه ۲۴ میلیون مترمکعب به حدود ۱۸ تا ۱۹ میلیون مترمکعب کاهش یافته و روزانه ۵ میلیون لیتر به مصرف بنزین به‌دلیل انتقال تقاضا از بخش سی‌ان‌جی به بنزین افزوده شده که ازجمله عوامل آن توسعه نیافتن زیرساخت‌های سی‌ان‌جی در کشور است. ما در شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی دولت چهاردهم با انتشار اوراق صرفه‌جویی توانستیم مطالبات معوق پیمانکاران کارگاه‌های تبدیل سی‌ان‌جی را پرداخت و طرح تبدیل رایگان خودروهای عمومی تک‌سوز به دوگانه‌سوز را پس از وقفه طولانی‌مدت برای بار دیگر فعال کنیم.
چه برنامه‌هایی در زمینه ناوگان فرسوده کشور با توجه به نقش آنها در مصرف سوخت دارید؟
نزدیک به ۵۳ درصد ناوگان خودرویی کشور و بالای ۹۰ درصد موتورسیکلت‌ها فرسوده هستند و این ناوگان فرسوده تا سه برابر ناوگان جدید سوخت مصرف می‌کنند. بر اساس تکلیف قانون برنامه هفتم توسعه، ۵۰۰ هزار ناوگان فرسوده باید اسقاط شوند، از این رو هم‌افزایی بسیار مناسبی بین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی و وزارت صمت صورت گرفته و به‌دنبال تدوین طرحی بزرگ برای نوسازی این ناوگان هستیم که بخش عمده‌ای از منابع مالی آن از محل صرفه‌جویی مصرف بنزین تأمین و جزئیات این طرح به‌زودی رونمایی می‌شود.
راهبردها و برنامه‌های شرکت ملی پالایش و پخش برای تحویل سوخت نیروگاهی در سال ۱۴۰۴ چیست؟
تأمین سوخت زمستانی نیازمند هماهنگی میان تولید و مصرف است و در وزارت نفت دولت چهاردهم از ابتدای سال ۱۴۰۴ برنامه‌ریزی خواهیم کرد تا ذخایر نیروگاه‌ها را به سطح مناسبی برسانیم، همچنین با افزایش تولید نفت‌گاز و توسعه توان حمل‌ونقل سعی می‌کنیم روند تحویل سوخت مایع به نیروگاه‌ها را با همین روند صعودی ادامه دهیم تا در آستانه فصل سرد سال، ذخایر سوخت نیروگاهی به بیشترین مقدار ممکن برسند.
با توجه به روند رو به رشد مصرف بنزین و نفت‌گاز در کشور چه راهکاری برای کاهش ناترازی در سال ۱۴۰۴ دارید؟
ناترازی در مصرف بنزین و نفت‌گاز یکی از چالش‌های اصلی است. قانون برنامه هفتم پیشرفت، مصرف روزانه ۱۲۹ میلیون لیتر برای بنزین و ۱۳۰ میلیون لیتر برای نفت‌گاز را هدف‌گذاری کرده است. برای مدیریت این ناترازی، باید سه رویکرد حفظ مسیر افزایش تولید و تکمیل طرح‌های توسعه‌ای، کاهش رشد مصرف از طریق بهینه‌سازی و مدیریت مصرف و اولویت‌بندی طرح‌ها با توجه به منابع مالی محدود را به‌طور همزمان به پیش ببریم. از ابتدای دولت چهاردهم، ۲۴ طرح اصلی و اولویت‌دار را که در بخش‌های تولید و انتقال پیشرفت بالایی داشتند شناسایی کرده‌ایم.
تمرکز ما این است که این طرح‌ها را به اتمام برسانیم و از آغاز طرح‌های جدید و بدون پیشرفت واقعی خودداری کنیم، چراکه اولویت شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام است. این پروژه‌ها با وجود سهامداران خصوصی و حمایت دولت انجام می‌شود و نیازمند مدیریت و هماهنگی مداوم هستند، ازاین‌رو نشست‌های هفتگی متعددی برگزار می‌کنیم و بازدیدهای متعددی داریم تا هرچه سریع‌تر این طرح‌ها به بهره‌برداری برسند. ما در تلاشیم با تکمیل این طرح‌ها به اهداف قانون برنامه هفتم تا پایان دولت دست‌یابیم، البته این هدف‌گذاری اقدامی بسیار سخت و چالشی است.
از ابتدای دولت چهاردهم، ۲۴ طرح اصلی و اولویت‌دار را که در بخش‌های تولید و انتقال پیشرفت بالایی داشتند شناسایی کرده‌ایم. تمرکز ما این است که این طرح‌ها را به اتمام برسانیم و از آغاز طرح‌های جدید و بدون پیشرفت واقعی خودداری کنیمکدام طرح‌ها و پروژه‌ها در اولویت بهره‌برداری در سال ۱۴۰۴ هستند؟
در زمینه پروژه‌های پالایشی، دو طرح کلیدی داریم. پالایشگاه آدیش با ظرفیت ۶۰ هزار بشکه در روز که متعلق به بخش خصوصی است و در بهار سال ۱۴۰۴ به بهره‌برداری می‌رسد. همچنین فاز نخست پالایشگاه مهر خلیج‌فارس با ظرفیت ۱۲۰ هزار بشکه در روز که از سوی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا اجرا شده است، در سال ۱۴۰۴ به بهره‌برداری می‌رسد. در حوزه طرح‌های کیفی‌سازی نیز طرح کیفی‌سازی نفت‌گاز پالایشگاه شیراز در ابتدای سال ۱۴۰۴ به بهره‌برداری می‌رسد و با استفاده از این طرح، تمام نفت‌گاز تولیدی پالایشگاه شیراز به استاندارد یورو ارتقا می‌یابد. افزون بر این، طرح کیفی‌سازی بنزین پالایشگاه تهران نیز در دست اقدام است و امیدواریم با پیگیری‌های انجام‌شده تا پایان سال ۱۴۰۴ بتوانیم این طرح را به بهره‌برداری برسانیم و تمام بنزین تولیدی این پالایشگاه را به استاندارد یورو ۴ و ۵ ارتقا دهیم.
چه برنامه‌هایی در حوزه زیرساخت انتقال فرآورده‌های نفتی در دست اجرا دارید؟
هدف‌گذاری ما برای احداث هزار کیلومتر خط لوله انتقال فرآورده‌های نفتی تا پایان سال ۱۴۰۳ تقریباً محقق شد و امیدواریم در سال ۱۴۰۴ با حضور رئیس‌جمهوری، هزار کیلومتر خطوط لوله جدید به ارزشی بیش از ۸۰۰ میلیون دلار بهره‌برداری شود. این خطوط شامل خط لوله بندرعباس - رفسنجان، خط لوله سبزآب - ری و خطوط انتقال فرآورده به نیروگاه‌ها هستند که گامی مهم در کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری در انتقال سوخت است.
انتقال سهمیه بنزین به کارت بانکی که در دستور کار شرکت است، با چه هدفی انجام می‌شود؟
براساس قانون بودجه سال ۱۴۰۴، وزارت نفت مکلف شده تا ابتدای تابستان ۱۴۰۴ زیرساخت سوخت‌گیری مبتنی بر کارت بانکی را فعال کند. اجرای این سامانه بسیار پیچیده است، زیرا ذی‌نفعان متعددی مانند نظام بانکی، مردم، پلیس راهور، سازمان پدافند و وزارت نفت در آن دخیل هستند. ما در شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در حال طراحی معماری سامانه هوشمند جدیدی هستیم که با اجرای پایلوت‌ها، بتوان بدون چالش خاصی این سامانه را عملیاتی کرد.
اجرای این سامانه جدید نه به معنای افزایش قیمت و نه تغییر در سهمیه‌بندی است، بلکه هدف آن ارتقای نحوه سوخت‌گیری و شناسایی انحراف‌های احتمالی در جایگاه‌های سوخت است، همچنین این سامانه ابزارهای جدیدی برای تحلیل داده‌ها فراهم می‌کند که نقش مهمی در مدیریت مصرف سوخت خواهد داشت.
باتوجه به تمرکز دولت بر جلوگیری از قاچاق، برنامه شما در این زمینه چیست؟
قاچاق سوخت از چالش‌های جدی است که ریشه اصلی آن تفاوت قیمت است، به‌طور مثال، نفت‌گازی که در کشور با قیمت ۳۰۰ تومان به ناوگان و مصرف‌کنندگان عرضه می‌شود، در آن سوی مرزها به قیمت ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار تومان معامله می‌شود، از این رو هیچ کسب‌وکاری در کشور اقتصادی‌تر از قاچاق سوخت نیست. در چند ماه اخیر با ورود مستقیم رئیس‌جمهوری، وزیر نفت و مقام‌های ارشد، تلاش‌ها برای مقابله با این پدیده شدت گرفته و اقدام‌های متعددی در حال اجراست.
قاچاق سوخت سال‌هاست که گریبان‌گیر کشور است و خوشبختانه امروز این چالش به‌صراحت مطرح می‌شود و دیگر نیازی به پنهان‌کاری یا انکار نیست. ما به‌طور فعالانه در تلاشیم قاچاق را اگرچه نمی‌توان صفر کرد، به حداقل برسانیم. منشأ اصلی قاچاق در بخش مصرف‌کننده است از این‌رو نظارت مؤثر بر مصرف‌کنندگان نهایی و شناسایی منابع انحراف بسیار ضروری است.
اواخر سال گذشته اطلاعات مصرف سوخت را از سامانه هوشمند سوخت با سه دیتابیس دیگر، شامل دوربین‌های جاده‌ای و سامانه‌های بارنامه، تطابق دادیم. نتایج این تحلیل نشان داد از ۱۶۰ هزار ناوگان بررسی‌شده، ۶۰ هزار ناوگان تطابق اطلاعاتی نداشتند و معادل ۳۶۰ میلیون لیتر مصرف اضافی سوخت داشته‌اند.
قاچاق سوخت سال‌هاست که گریبان‌گیر کشور است و خوشبختانه امروز این چالش به‌صراحت مطرح می‌شود و دیگر نیازی به پنهان‌کاری یا انکار نیست. ما به‌طور فعالانه در تلاشیم قاچاق را اگرچه نمی‌توان صفر کرد، به حداقل برسانیم
چه اقدام‌هایی برای نظارت دقیق‌تر برای پیشگیری از قاچاق سوخت در حال اجراست؟
ما بر تقاطع‌گیری اطلاعات مصرف سوخت و شناسایی انحراف‌ها تمرکز کرده‌ایم. برنامه‌های متعددی در این زمینه در حال اجراست و امیدواریم با همکاری دستگاه‌های مربوط بتوانیم مصرف غیرضروری را کاهش دهیم، همچنین با توسعه زیرساخت‌ها در بخش‌های دیگر، مانند کشاورزی و معدن، می‌توانیم سوخت مصرفی را بهینه‌تر توزیع کنیم. برای مثال در بخش کشاورزی، رشد مصرف سوخت در ۱۰ سال گذشته با رشد سطح زیر کشت مطابقت نداشته است، همچنین در بخش معدن نیز معادنی وجود دارند که فعالیتی ندارند، اما همچنان یارانه سوخت دریافت می‌کنند. این موارد نشان‌دهنده اهمیت مدیریت مؤثر مصرف در کاهش قاچاق است.
یکی از چالش‌های بزرگ در حوزه معادن، انحراف‌های ناشی از عدم نظارت مؤثر است. برای مثال یارانه سوختی که به معادن اختصاص می‌دهیم، سالانه حدود ۶۵ همت است، در حالی که دولت تنها ۵۰ همت از حق بهره مالکانه دریافت می‌کند. این بدان معناست که اگر سوخت این معادن فروخته شود، عایدی بیشتری برای دولت خواهد داشت. چنین انحراف‌هایی که بر اثر عدم نظارت مؤثر بر مصرف به‌وجود می‌آید، سبب از بین رفتن بسیاری از مشاغل مولد کشور شده است، به‌طوری که برخی افراد سوخت دریافت می‌کنند، اما فعالیتی ندارند و تنها از فروش سوخت ارتزاق می‌کنند.
ما یک تفاهم‌نامه با شرکت‌های مپنا، شرکت طراحی و ساختمان نفت و ایرانسل امضا کرده‌ایم که بر اساس این تفاهم‌نامه، تمام نقاط مبادله سوخت را به سیستم‌های اندازه‌گیری تجهیز و داده‌ها را در یک مرکز مانیتورینگ جمع‌آوری می‌کنیم. این سیستم به ما امکان می‌دهد هر قطره فرآورده تولیدشده از پالایشگاه را تا مقصد نهایی مصرف‌کننده ردیابی کنیم. این طرح در سه فاز تعریف شده است و به مرور این فازها به بهره‌برداری می‌رسند.
پیش‌بینی می‌کنید با اجرای این طرح‌ها چه مقدار از عرضه خارج از شبکه پیشگیری شود؟
آمار عرضه خارج از شبکه به‌صورت دقیق در دسترس نیست، اما یک هدف‌گذاری چالشی برای همکاران در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی در نظر گرفته‌ایم. قاچاق، بیشتر در حوزه نفت‌گاز است، مصرف نفت‌گاز کشور حدود ۱۲۰ میلیون لیتر در روز است که ۶۰ میلیون لیتر آن در بخش حمل‌ونقل و مابقی نیز در بخش نیروگاه‌ها، صنایع و کشاورزی مصرف می‌شود. هدف‌گذاری که برای همکاران در سال جدید مقرر کرده‌ایم این است که مصرف بخش غیرنیروگاهی را از میانگین روزانه ۹۰ میلیون لیتر سال ۱۴۰۳ به میانگین روزانه ۸۵ میلیون لیتر در سال ۱۴۰۴ کاهش دهیم. این کاهش ۵ میلیون لیتری نفت‌گاز حدود ۱.۱ میلیارد دلار صرفه‌جویی برای کشور به‌دنبال خواهد داشت.
و به‌عنوان پرسش پایانی، راهبرد اصلی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در سال ۱۴۰۴ چیست؟
مجموعه اقدام‌های شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در حوزه افزایش تولید و مدیریت مصرف، به‌منظور کاهش بار ناترازی انجام می‌شود و هدف ما این است که در برخی فرآورده‌ها مصرف را نزولی کنیم و در فرآورده‌هایی مانند بنزین و نفت‌گاز روند افزایش تولید را در سال آتی ادامه دهیم تا بتوانیم ناترازی را کاهش دهیم و باری را که روی منابع عمومی کشور است به حداقل برسانیم.
https://safireenergy.ir/vdcg.39nrak9ynpr4a.html
safireenergy.ir/vdcg.39nrak9ynpr4a.html
منبع : شانا